Uitzendkrachten worden duurder door de WAB
- Annemarie Voortman
- 3 jan 2020
- 1 minuten om te lezen
Gat tussen vast en flexibel
Het doel van deze wet (Wet Arbeidsmarkt in Balans) is om de nadelige gevolgen van de Wet Werk en Zekerheid (WWZ) uit te balanceren. De Wet Werk en Zekerheid zorgde voor een āgatā tussen de vaste krachten en de flexkrachten. Het idee van de WAB is dat dit gat kleiner gemaakt wordt. De ingangsdatum van de WAB is overigens 1 januari 2020.
Het gat tussen vast en flexibel wordt o.a. kleiner gemaakt door het vaste contract wat flexibeler te maken. Dit betekent kort gezegd dat mensen makkelijker ontslagen kunnen worden, maar er moeten nog steeds goede redenen voor zijn. Flexibele contracten worden iets āvasterā omdat flexibele krachten langer achter elkaar bij dezelfde werkgever mogen werken. Voor uitzendkrachten is de WAB helaas wel nadelig omdat het veel duurder wordt om uitzendkrachten in te huren.
Uitzenden wordt duurder door de WAB
Waarom wordt dit zo duur? Dat komt omdat op uitzenden de hoge WW-premie van toepassing wordt. Werkgevers moeten daardoor een WW-premie betalen die drie keer zoveel is als die van een werkgever in vaste dienst. Daarnaast zijn er ook zeer hoge premies van toepassing bij uitzendkrachten op de ziektewet en WGA (Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsongeschikten). Deze kosten worden allemaal in rekening gebracht bij de eindopdrachtgever, wat ervoor zorgt dat die steeds meer nadelen zal zien bij het inhuren van uitzendkrachten, omdat dit duurder uitvalt.
Bronnen:
ŠŠ¾Š¼ŠµŠ½ŃŠ°ŃŠø